فن آوری و مدیریت
کفایت علمی برای پیشرفت مدیریت و تکنولوژی در برنامهریزی یک نیاز است. در قرن 19 پیشرفتهای مهم تکنولوژی مهرشان را بر روی برنامهریزی و توسعه شهری کوبیده بودند. یکی از آنها که در بریتانیا در دهه 1840 اختراع شده بود سیستم انتقال آب و دفع فاضلاب بود که سریعاً در اروپا و شمال آمریکا گسترش یافته بود. جهت گسترش تحرکات نیروئی داده شده بود برای برنامة دفع فاضلاب و گسترش مهندس دفع فاضلاب و شهرداری دیگر اثرات علمی ترقی تکنولوژی حمل و نقل شامل: راهآهنها، جادهها، ترامواها که تحول وسیعی در صحنه شهری بوجود آورد. اینها با تکنولوژی نقشهبرداری و اطلاعات شهری جفت شدهاند که هنوز در استانداردهای ما باقی هستند. اما یک نتیجه مشخص در خطاهای مجازی که امروزه وجود دارند دیده میشود.
این پیشرفتهای تکنولوژیکی فعالیتهایی وسیع در زمینه برنامهریزی و طراحی گسترش شهرها و توسعه حومه ایجاد کردند. تقریباً در چنین زمانی جریان اصلاح اجتماعی که در پائین شرح داده خواهد شد، اثرش را بر روی برنامهریزی شروع کرد. این شامل قانونگذاری در ارتباط با حفاریها، ذخیره آب، کنترل پسآبها و دود کارخانجات و مسکنگزینی و بوجود آوردن یک ساختار مدیریتی در حکومت محلی برای موثر واقع شدن این قوانین میگردد.
در انتهای قرن، نتیجه این پیشرفتها، انتقال مهارتها و افزایش شغل چه حرفهای و غیر حرفهای بود از جمله: مهندسان معمار، نقشهبرداران راه و ساختمان، بهداشت و شهرداری از آنجائیکه بطور معمول برای مشتریان مشخصی کارکرده بودند در حال حاضر تعدادی از آنها به آژانسهای دولتی مرکزی و محلی کشانده شدهاند. در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 در غرب اروپا و شمال آمریکا، کنترل گسترش برنامهریزی کاربری زمین معرفی شد.
اولین کشور آلمان بود با Prussian Line aot در سال 1875، قانون ساختمان پادشاه ساکسونی در سال 1990 و قوانین مشابه دیگر در شهرها و ایالات بود. در بریتانیای کبیر، فعالیت مسکنگزینی برنامهریزی شهری و غیره در سال 1909 به تصویب رسید و در ایالات متحده منطقهبندی در سال 1916 در نیویورک آغاز شد و به سرعت در کشور گسترش یافت.